Зөвхөн царай зүс удамшдаг юм биш. Сэтгэл санааны тогтворгүй байдал ч удамшдаг. Алуурчны хүүхэд эцгээ мэдэхгүй өссөн боловч хожим хүний амь бүрэлгэсэн тухай яриа үүнд тохирох юм шигээ. Нөгөө талаар гэр бүлийн хүчирхийлэл бол нас, хүйс, нийгмийн гарал хамаардаггүй. Ихэвчлэн өссөн төрсөн орчиноос бүрэлдэн тогтдог. Хүчирхийлэгч нэг бол хүчирхийллийн гэрч болон өссөн, эсвэл өөрөө хүчирхийллийн хохирогч байх нь элбэг. Тийм хүмүүс хамгийн ойр дөтөөр нь гэр бүлийнхнээ сэтгэл зүйн дарамтад оруулдаг.
 
Нэг үеэ бодвол гэр бүлийн хүчирхийлэлтэй төрөл бүрээр тэмцэж байна. Гэвч улаан цайм эхнэрийнхээ нүдийг хөх няц болгочихдог хүн өнөөгийн нийгэмд ховор. Харин хардаж, хянаж цагддаг байдал нэлэнхүй байгаа. Энэ нь нэг төрлийн хүчирхийлэл боловч зохицуулсан, хамгаалсан зүйл байдаггүй. Хараал жатга хийдэг гэж хүнээс юм салгадаг эсвэл айлгадаг хүмүүст таарсан хараалын тухай хууль байхгүйтэй л ижил юм даа. Эхнэрээ гэрээс гаргах дургүй байнга хардаж байдаг. Хамт олонтой нь баярлуулдаггүй нөхдүүд байдаг л юм. Ингэлээ гээд эхнэр нь цагдаад очоод "Байгууллагын шинэ жилийн баярт нөхөр маань явуулахгүй байна” гэж өргөдөл бичээд зогсож байна гэж үгүй. Тэглээ ч манай хуулийнхан ийм "даварсан хүүхний" гомдлыг авч хэлэлцэхгүй.
 
Гэтэл цаагуураа гэр бүлд халуун дулаан уур амьсгалгүй болж, байнгын сэтгэл санааны стресстэй амьдардаг арми үүсч байна. Галзуу хүний бие цоо эрүүл байдаг юм гэнэлээ. Учир нь стресс л эрхтнүүдийг гэмтээдэг гэж шинжлэх ухаан үздэг болоод байгаа. Ингэхээр энэ нь хүний насжилтад ч хамаатай сэдэв болоод явчихаж байгаа юм. Эмэгтэйчүүдийн хорихын ялтнуудын 80 гаруй хувь нь нөхрөө хөнөөсөн аль эсвэл хөнөөхийг завдсан хэргээр шийтгүүлсэн байдаг. Ямар олигтойдоо л ингэж салж байхав дээ.