Өөрт нь тулгамдсан асуудлаар хэн нэгний нөлөөгүйгээр шийдвэрээ гаргаад явах эрх мэдэл алга. Авдаг хэдэн төгрөгийг нь хүүхдүүд нь нэг, хоёр жилээр нь зээлүүлээд авчихдаг. Гартаа бариад гадуур гарч "үрэх” мөнгөгүй тэд сэтгэлзүй болоод санхүүгийн эрсдэлтэй нөхцөл байдалд аж төрж байна. 

Манайх гэр бүлсэг орон. Хоёр, гурван үеэрээ хамт амьдрах харилцаа бат бөх хэвээр. Тиймээс үхтэл үр харам гэгчээр хүүдээ, бэрдээ, ачдаа, зээдээ тэтгэврээ зээлээд аваад өгчихдөг. Зарим айлд тэтгэвэр гэр бүлийнх нь орлого болж байна. Гэхдээ тэтгэврийн зээл орлогыг нэмэгдүүлэх хэрэгсэл болж чаддаггүй. Үр хүүхдийнх нь хэрэгцээнд "явдаг” учраас ахмадууд мөнгөний мэдэлгүй болдог. Мэдэлтэй байх нь өөрөө эрх чөлөө юм. Тэр эрх чөлөөг олгох боломжийг бий болгосон бодлоготой байх ёстой. 

Энэ мэтээр ихэнх ахмадуудын хувьд тэтгэврийн зээлтэй байгаа бөгөөд төрөөс олгож байгаа насны хишгээрээ сар шинийнхээ тавгийн идээ болон гоёлоо бэлтгэхээр зэхэж буй. Учир нь тэдэнд маань тэтгэвэр, насны хишиг, одонгийн мөнгөнөөс өөр орлого байхгүй. Гэвч авах хүн арван тамтай гэгчээр заавал оочир дараалал үүсгэн халуунд халж, хүйтэнд хөрцгөөж байдаг. Ингээд ч зогсохгүй эрт очиж авахгүй бол санхүүжилт дуусчихдаг бас нэг тамтай. 

Баяр ёслолын үе дөхсөн энэ үеэр уламжлал ёсоор төрөөс олгодог насны хишгээ авах гэсэн ахмадууд гурван өдөр хүйтэнд үүрийн 04:00 цагаас эхлэн банкуудын гадаа дугаарлаж зогсоцгоож байна. Ингэхдээ заримынх нь бие муудаж, даралт ихсэж түргэн тусламж дуудсан байгаа юм.

65-69 настай ахмад настан 50 мянга, 70-79 настай ахмад настан 80 мянга, 80-89 настай ахмад настан 150 мянга, 90 ба түүнээс дээш настай ахмад настан 250 мянган төгрөгийн тэтгэмж хүртдэг ажээ. 

Насаараа хөдөлмөрлөж, хөлсөө урсгачихаад иймхэн төгрөгний төлөө эцэстээ амь тэмцэн оочирлож байгаа нь Сангийн сайд Ч.Хүрэлбаатарын яриад байсан эдийн засгийн өсөлт биш л байлтай.