Дэлхийд алдартай гэрэл зурагчин Монголд дурласны шалтгаан
Гэрэл зурагчин Фредерик Лагранж өвөөгийнхөө ярьж өгдөг зүйлсээс болж багаасаа Монголд дурлажээ. Vanity Fair, GQ, Louis Voitton зэрэг алдарт сэтгүүлүүдэд гэрэл зураг авдаг тэрбээр боломж л олдвол соёл иргэншилт амьдралаасаа салж, Монгол руу нутгийн иргэдтэй уулзах, тэдний аж амьдралыг гэрэл зургийн харьснаа буулгахыг зорьдог. Харин тэрбээр 17 жилийн дараа өөрийнхөө Монголоор удаан аялсан фото романыг олонд дэлгэжээ.
"Залуудаа би гурван жил загвар өмсөгчөөр ажилласан юм. Тэр үед л агуу гэрэл зурагчидтэй уулзаж танилцах боломж тохиож, тэдний ачаар би өөрөө зураг авдаг болсон. Гэрэл зураг уран бүтээл эрхлэх, аялах, хараат бус байх, бас амьдралаа залгуулах гээд хүссэн бүхний минь биелэл болж байлаа. Ингээд би гэрэл зурагчин болохоор шийдсэн. Ингэхийн тулд Нью-Йоркт очиж, фото туслахын ажилд орсон. Гурван жилийн дараа би сэтгүүлд гэрэл зургаа тавьдаг ажилтай болсон" гэжээ.
"Намайг 7-8 настай байхад өвөө маань монголчууд өөрийг нь яаж аварч байсан тухай түүхийг байнга ярьж өгдөг байлаа. Өвөө маань дэлхийн хоёрдугаар дайны үед олзогдож, түүнийг ЗХУ-ын армид дайтаж байсан монгол цэргүүд чөлөөлсөн юм билээ. Энэ яриа яагаад ч юм бэ миний ой санамжинд үлдэж, Монгол Улс түүнээс хойш ямар нэгэн байдлаар онцгой санагдах болсон" хэмээжээ.
"Би Монголд хамгийн анх 2001 онд очиж байлаа. Энэ бол социализмын эрин дуусан үе байсан. Монголын нийслэлийн зарим хэсэг хэрхэн хаягдсан нь миний анхаарлыг маш их татаж байсныг санаж байна. Хот Зөвлөлтийн нэг хэвийн архитектураар баригдсан байлаа. Гэхдээ хотоос гараад хэдхэн километр явахад л намайг жинхэнэ гайхамшиг хүлээж байсан" гэв.
"Монгол бол өвс ногоогоор бүрхсэн тал газар, уул нурууд, хөх тэнгэр гэсэн гурван үе давхаргаас бүрддэг мэт. Үүнийг анх хараад л би нэг л өдөр бүхий л Монголыг тойрохоор шийдсэн"
"Миний анхны аялал нэг ёсондоо эрэл хайгуул байлаа. Тухайн үед бид уулзсан хүмүүсийнхээ зургийг авч байлаа. Зарим хөрөг нь одоо ч миний дуртай зургуудын нэг хэвээр байгаа. Нью-Йорктоо ирмэгцээ би эдгээр зургийг хэд хэдэн сэтгүүлийн редакторуудад үзүүлсэн. Гэтэл тэд эдгээр зургийг хэвлээд зогсохгүй дахиад том фото төсөл явуулаарай гэж байлаа".
Өвөл, зун гээд олон удаа ирж, олон ч зураг авсан тэрбээр "Энэ 17 жилийн хугацаанд би энэ улсын хүн зон, улс орныг сайн мэддэг болсон. Бид тэдний нэг нь болсон. Тэр ч бүү хэл тэд надад Гурванзуу гэдэг монгол нэр өгч билээ".
Сэтгэгдэл байхгүй байна.